Kamieniczka nr 10 -obecna siedziba TMMP, sąsiadująca od południa z domkami budniczymi, stawianymi na poznańskim Starym Rynku od roku 1418, wzniesiona została w roku 1538 z przeznaczeniem na pomieszczenie miejskiej Kancelarii. Owe budnicze domki wyróżniały się podcieniami, w których lokowano kramiki bractwa budników -głównie rybne, śledziowe, ale później również z wszelakimi innymi różnościami.

    Kancelaria swoimi początkami sięga XIII wieku, a jej zadaniem było dokumentowanie czynności władz samorządowych. Temu celowi służyły wówczas głównie księgi radzieckie, zaprowadzone u schyłku następnego stulecia, a następnie również księgi rachunków miejskich. Na czele Kancelarii stali miejscy pisarze. Byli oni jak na owe czasy wszechstronnie wykształceni, a znając prawo i nierzadko języki obce stanowili siłą rzeczy najpoważniejszą grupę fachową wśród zmieniających się urzędników obieralnych. Często mieli więc okazję reprezentować miasto przed władcą, sejmem czy też sądami. Im także historycy zawdzięczają najstarsze notatki o kronikarskim charakterze: zapoczątkowane na przełomie XIV i XV wieku przez Bernarda z Pyzdr, kontynuowane były przez jego następców aż do roku 1752.

     Najwybitniejszym i zarazem najbardziej znanym był spośród nich z całą pewnością Błażej Winkler. Powołany na ten urząd przed 1535 rokiem pełnił z oddaniem powierzone sobie obowiązki przez ponad trzydzieści lat. W tym czasie zreorganizował miejską Kancelarię, założył wielką księgę przywilejów Poznania oraz zaczął systematycznie wpisywać do ksiąg radzieckich wilkierze, regulujące wewnętrzne sprawy miasta oraz tzw. ortyle, czyli pouczenia. W uznaniu swych niewątpliwych zasług Winkler otrzymał do dyspozycji omawianą kamienicę, a na własność budę handlową oraz parcelę poza miastem.
Obecnie jego imię nosi jedna z ulic na poznańskim Górczynie.

     W roku 1610 Magistrat zlecił pomalowanie jej fasady, przez co zyskała ona niezwykle ozdobny charakter. Przebudowana gruntownie na początku XX wieku, obecną formę uzyskała po II Wojnie Światowej. Działania wojenne bowiem, a zwłaszcza ich końcowa faza związana ze zdobywaniem przez wojska radzieckie Cytadeli, doprowadziły do jej zniszczenia i wypalenia.

     W roku 1960 odbudowano ją, wraz z wykuszem, według projektu Zygmunta Lutomskiego i Reginy Pawulanki.

     Po tym kapitalnym remoncie i odbudowie przekazano ją w roku 1961 do użytku Towarzystwa, które ma tu po dziś dzień swą siedzibę.

Rys historyczny

Rok 1913.

Założono w Poznaniu Towarzystwo Krajoznawcze, krzewiące umiłowanie regionu.

Wiosna roku 1914.

Powołanie w ramach Towarzystwa Krajoznawczego Sekcji Miłośników Miasta Poznania. Zadaniem Sekcji była troska o polskie pomniki narodowe, profesjonalne oprowadzanie wycieczek po mieście, opracowywanie polskich wydawnictw informacyjnych.

Dzień 14 grudnia 1922 r.

Powołano Towarzystwo Miłośników Miasta Poznania. Inicjatorem był Prezydent Poznania Cyryl Ratajski. Celem TMMP było szerzenie wiadomości o Mieście Poznaniu, pomoc w kulturalnym jego rozwoju -poprzez m. in. wykłady i odczyty na temat dziejów miasta, jego potrzeb bieżących i perspektyw rozwoju, wspieranie wydawnictw o mieście i jego problemach, utworzenie własnego czasopisma, opiekę nad zabytkami.

Rok 1923.

Początek ukazywania się Kroniki Miasta Poznania.

Rok 1925.

Powołanie serii wydawniczej "Biblioteka Kroniki Miasta Poznania". Poparcie inicjatywy utworzenia Wielkopolskiego Parku Narodowego.

Rok 1939.

Wzrost liczby członków do 300 osób, z 36 w roku 1922.

Lata 1939 -1945.

Okupacja hitlerowska przerywa działalność Towarzystwa.

Maj 1945 r.

Reaktywowanie przedwojennego TMMP

Rok 1960.

Wprowadzenie nowych form działalności: wystawy, konkursy o tematyce poznańskiej dla młodzieży, współdziałanie w zakresie ochrony środowiska naturalnego; współpraca z instytucjami naukowymi i organizacjami społecznymi; uczestnictwo w dyskusjach nad odbudową miasta ze zniszczeń wojennych; opieka nad miejscami pamięci narodowej oraz zabytkowymi cmentarzami.

Zorganizowanie Koła TMMP na Osiedlu Warszawskim w Poznaniu.

Lata 1966 -1967.

Dalszy rozwój struktur organizacyjnych: powołanie Komisji Młodzieżowej pod przewodnictwem i 20 -letnim kierownictwem mgr Ireny Wingerowej.

Powstanie kół w szkołach różnego typu.

Wprowadzenie odznaki Młodego Miłośnika Miasta Poznania.

Rok 1967.

Andrzej Majewski zakłada Koło oraz filatelistyczny Klub "Poznaniana" w Zakładach Hipolita Cegielskiego w Poznaniu.

Rok 1976.

Rozpoczęcie cyklicznych odczytów o dziejach miasta organizowanych przez doktor Magdalenę Warkoczewską.

Rok 1990.

Pod hasłem: "Nic co poznańskie nie jest mi obce", powstaje z inicjatywy mgr Krystyny Srokówny Klub 6 Kontynentów, który w czwartkowych podróżach odkrywa tajemnice różnych zakątków świata. Klub współpracuje z Zarządem Koła Przyjaciół Kultury Polskiej na Zachodzie i Muzeum Polskim w Rapperswill.

Lipiec 1993 r.

Powołanie Koła Bambrów Poznańskich.

3 listopad 1994 r.

Dla ratowania Kościoła Farnego w Poznaniu powstaje społeczne Koło Przyjaciół Fary pod przewodnictwem mgr Renaty Linette.

Rok 1994.

Powstaje z inicjatywy mgr G. Polarczyk Koło Miłośników Ratusza skupiające dzieci przedszkolne, a także młodzież szkolną.

Lata 1995 -1997.

Udział w corocznych konferencjach pod nazwą: Krajowe Spotkanie Młodych Miłośników Starych Miast (I -Kraków 1995 r., II -Kraków 1996 r., III -Gdańsk 1997 r.)

Rok 1997.

Rozpoczęcie przez TMMP działalności klubowo -kawiarnianej.

Opracowanie:

Mgr G. Barbara Polarczyk, Mgr Mariusz Polarczyk, Mgr Jędrzej Stefan Oksza -Płaczkowski

Konsultacja naukowa:

Prof. dr hab. Stanisław Nawrocki

Fotografie Wykonała Pani Mgr Maria Frąckowiak